Szczegółowy plan przyszłych zaskoczeń. Rozmowa z Mateuszem Sadowskim
Magdalena Żołędź: Jak określiłbyś swój background teoretyczny? W jaki sposób wpływa on na twoją twórczość?
Mateusz Sadowski: Zależy od aktualnych fascynacji. Lokowałbym go raczej w określonych działach literatury pięknej i publikacjach popularnonaukowych, niż w teorii sztuki. Wpływ tych zainteresowań (na moją twórczość) jest pośredni. Wychodzę z założenia, że dzieło może posiadać cechy odmienne i swoiste. Mniej zajmuje mnie funkcja sztuki jako nośnika koncepcji pobranych z innych dziedzin. Od trendów kulturowych bardziej interesujące wydają mi się indywidualne postawy twórcze wraz z unikatowymi doznaniami formalno-koncepcyjnymi, które niosą.
MŻ: Czy jesteś w stanie wymienić kilka problemów, wokół których tworzysz swoje prace?
MS: Interesuje mnie postać dzieła sztuki jako autonomicznego nośnika doświadczeń, emocji i form, który jest nieprzetłumaczalny na inne dziedziny. Poszukiwanie formy, która nigdzie indziej nie ma szans zaistnieć.
Mam na co dzień dosyć syntetyczne i racjonalizatorskie podejście do życia i problemów ogólnych. Tym bardziej poszukuję odbicia w sferze sztuki. Nie satysfakcjonuje mnie zarówno powrót do wybujałej duchowości i antyracjonalizmu, jak i obraz świata zredukowanego do problemów, które może podejmować nauka. W tym kontekście sztuka jest dla mnie poszukiwaniem nowej formy do budowania relacji ze złożonością świata.
Kliknij tutaj, aby przeczytać dalszy ciąg rozmowy, który został opublikowany w Kwartalniku Fotografia︎
Mateusz Sadowski (ur. 1984) — mieszka i pracuje w Poznaniu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie obronił doktorat. Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego MŁODA POLSKA. Laureat 7. edycji Samsung Art Master Award 2010. Zdobywca nagrody Chrisa Frayne'a dla najlepszego filmu animowanego na 54. Festiwalu Filmowym Ann Arbor w 2016. Obecnie wykłada na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Współpracuje z Galerią Stereo.
Mateusz Sadowski: Zależy od aktualnych fascynacji. Lokowałbym go raczej w określonych działach literatury pięknej i publikacjach popularnonaukowych, niż w teorii sztuki. Wpływ tych zainteresowań (na moją twórczość) jest pośredni. Wychodzę z założenia, że dzieło może posiadać cechy odmienne i swoiste. Mniej zajmuje mnie funkcja sztuki jako nośnika koncepcji pobranych z innych dziedzin. Od trendów kulturowych bardziej interesujące wydają mi się indywidualne postawy twórcze wraz z unikatowymi doznaniami formalno-koncepcyjnymi, które niosą.
MŻ: Czy jesteś w stanie wymienić kilka problemów, wokół których tworzysz swoje prace?
MS: Interesuje mnie postać dzieła sztuki jako autonomicznego nośnika doświadczeń, emocji i form, który jest nieprzetłumaczalny na inne dziedziny. Poszukiwanie formy, która nigdzie indziej nie ma szans zaistnieć.
Mam na co dzień dosyć syntetyczne i racjonalizatorskie podejście do życia i problemów ogólnych. Tym bardziej poszukuję odbicia w sferze sztuki. Nie satysfakcjonuje mnie zarówno powrót do wybujałej duchowości i antyracjonalizmu, jak i obraz świata zredukowanego do problemów, które może podejmować nauka. W tym kontekście sztuka jest dla mnie poszukiwaniem nowej formy do budowania relacji ze złożonością świata.
Kliknij tutaj, aby przeczytać dalszy ciąg rozmowy, który został opublikowany w Kwartalniku Fotografia︎
Mateusz Sadowski (ur. 1984) — mieszka i pracuje w Poznaniu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie obronił doktorat. Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego MŁODA POLSKA. Laureat 7. edycji Samsung Art Master Award 2010. Zdobywca nagrody Chrisa Frayne'a dla najlepszego filmu animowanego na 54. Festiwalu Filmowym Ann Arbor w 2016. Obecnie wykłada na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Współpracuje z Galerią Stereo.